Gesprekken uit de praktijk met leiders en lijders
Hij oogt ouder dan de 38 jaar die hij is. Hij heeft een partner, 3 kinderen, een baan, een rijk sociaal leven, actief op de sociale media enz enz. Druk, druk, hij is dus heel druk. Het zou dan ook fijn zijn als zijn probleem snel wordt opgelost: meer rust in zijn leven. Vroeg op, veel bellend onderweg en ’s avonds laat terug. Als de kinderen ’s avonds in bed liggen is hij afgebrand.
Gedurende het eerste gesprek vertelt hij veel. Belangrijke anderen komen ook aan bod: zijn kinderen voor wie hij er te weinig is, zijn familie en vrienden die hij nauwelijks nog ziet enz. Zoals altijd schrijf ik mee. De woorden stress, schuld, ik heb een kort lontje, geen waardering krijgen, perfectionist, te kort schieten hoor ik zo vaak dat ik de neiging krijg ze te onderstrepen.
In het tweede gesprek geeft hij aan dat hij zich realiseert dat hij nog niet over zijn partner gesproken heeft. Hij heeft een lieve vrouw. Hij voelt zich in hun relatie meer een tiran dan een liefhebbende echtgenoot.
Ook hem vertel ik dat het zelf net een toneelgezelschap is (zie ook mijn eerste blog over dit onderwerp op www.paulienvankessel.nl/blog/iklijkweleentoneelgezelschap). Ik geef hem terug wat hij de vorige keer gezegd heeft. In hem zitten ‘ik als perfectionist’, ‘ik als boze’, ‘ik met stress’, ‘ik die te kort schiet’. Ik vraag hem voor elk een representant in de vorm van een houten popje te kiezen. Hij kiest voor alle vier het grootste popje en plaatst ze vervolgens op één rij strak tegen elkaar aan. Na er even naar gekeken te hebben haalt hij ‘ik die tekort schiet’ uit de rij, geeft hem een andere plek en zet ‘ik als schuldige’ ernaast. Ik vraag hem of ‘ik als liefhebbende echtgenoot’ ook een plek mag hebben. Hij kiest een klein popje en zet dat achter de rij van drie. Ik vraag hem of hij met zijn kin op tafel naar de popjes wil kijken. Zijn eerste reactie is ‘zo zie ik ‘ik als de liefhebbende echtgenoot’ niet.
Wat erover te zeggen en te vragen valt
In eerste instantie kijkt hij er vanuit een helikopter positie naar. Er komt geen reactie. Vanuit de lagere positie valt hem op dat hij de ‘liefhebbende echtgenoot’ niet ziet. Hij koppelt dit aan het te weinig liefdevol contact hebben met zijn partner. De ‘tirannieke’ (die ervaart hij als één met ‘ik als boze’) vraagt wat hem betreft niet gericht om aandacht. Deze zal vanzelf kleiner worden als hij ‘de liefhebbende echtgenoot’ laat groeien. Bijzonder om te zien wat het letterlijk innemen van een ander perspectief bij hem teweeg brengt, hoe dit leidt tot inzicht en actiepunt. Hier wil hij snel mee aan de slag. ‘De snelle’ lijkt ook in hem te zitten. Vaak vraag ik mijn cliënten eerst bepaalde situaties nauwkeurig te observeren voor ze gericht aan de slag gaan. Dit heb ik bij hem overgeslagen. ‘De snelle’ mag gelijk in actie komen.
Tips
- Kijk eens met rust en vanuit een ander standpunt / andere positie, zowel letterlijk als figuurlijk, naar een situatie (kijken vanuit ‘ík als professional’ of ‘ik als partner’ kan andere inzichten opleveren).
- Een eerste stap in een veranderproces is niet altijd de meest voor de hand liggende (bij meer rust willen, zou het een en ander schrappen uit je agenda een voor de hand liggend actiepunt kunnen zijn).
