Pauliens blog
Moet ik me zo laten beledigen …

moet ik me zo laten beledigen-1

 

Gesprekken uit de praktijk met leiders en lijders


Hij, een directielid van een middelgroot organisatie, loopt snel aan mij voorbij de trap op. Zijn tred heeft meer kracht dan anders. Nog voor dat ik water heb ingeschonken, brandt hij los.
Een van de secretaresses (wel een beetje een assertieve jonge dame) zat een aantal zaken dwars. Ze wilde met hem hierover in gesprek. Op zich verbaasde dit hem, waarom deed ze dat niet met haar directe leidinggevende? Ergens was hij ook wel benieuwd.
Hij vertelt verder: zij komt binnen en leidt haar verhaal kort in. Ze komt misstanden tegen tijdens haar werk enz enz. Als ze over de sfeer in de organisatie begint, trilt haar stem en huilt ze bijna. Af en toe stokt ze. Er wordt haar onder andere verweten dat ze vertrouwelijk informatie door brieft en dat zij heeft gelogen. Ook op mij heeft ze kritiek. Volgens haar toon ik geen interesse in het secretariaat, ik zet me er niet voor in het secretariaat op de huidige plek te behouden. De kritiek wordt steeds ongenuanceerder en ik ……. ik word steeds bozer. Zo wens ik niet behandeld te worden. Ik heb het gesprek beëindigd.
Vanochtend heeft er een gesprek met de secretaresse en haar leidinggevende plaatsgevonden. ‘Samen hebben we haar duidelijk gemaakt dat ze over mijn fatsoensgrens is gegaan.’ Haar gedrag en manier van spreken worden niet getolereerd. Bij een volgende keer zullen er maatregelen worden genomen. Dit zal nog schriftelijk bevestigd worden.

 
Wat er over te vragen en te zeggen valt

Natuurlijk is het heel vervelend als je vanuit het niets zo wordt bejegend. Iedereen wil graag ‘goed’ worden gevonden. Als je op zo’n toon aangesproken wordt, is het moeilijk nog objectief te luisteren naar de inhoud.
En toch  ….. is het de vraag of in deze situatie al zo snel zulke zware maatregelen hadden moeten worden getroffen. Als hij zo’n gesprek aangaat, behoort het dan niet tot zijn taken om op de inhoud in te gaan, een vragende houding aan te nemen. Daarnaast neemt hij zonder dat de secretaresse ervan op de hoogte is gesteld, contact op met haar directe leidinggevende. Zij gaat, op haar beurt, zonder in gesprek te gaan met ‘haar’ secretaresse achter hem staan.
Laten wij nu ook eens in de schoenen van de secretaresse gaan staan, een jonge vrouw die hem tot nu toe niet negatief opgevallen is, zij is wel assertief. Er zou haar echt wel iets dwars gezeten kunnen hebben. Wat maakt haar zo gespannen? Dit zijn toch zaken om nieuwsgierig naar te zijn. Hoe is het voor haar om gepasseerd te worden door haar leidinggevende? De kans is groot dat dit het onderlinge vertrouwen schaadt.
Alle betrokkenen hebben bijgedragen aan deze vervelende situatie.
En wat hem nu echt zo boos maakte, is in de coaching uitgebreid aan de orde gekomen. Hij heeft ontdekt welke rol zijn verleden hierbij speelt.


Tips

 

  1. Luister naar het verhaal zonder in een negatieve emotie te schieten, gewoon even luisteren. Er zijn momenten waarop wel of niet boos worden vanuit je functie een keuze kan zijn.
  2. Vraag door om de concrete gebeurtenissen helder te krijgen, wat is er precies gebeurd? Wat is met name de aanleiding voor het gesprek?
  3. Vraag wat haar zo emotioneel, gespannen maakt. Spelen er zaken in de organisatie die jij niet weet of waar je te weinig aandacht aan hebt besteed? Ga na of er zich op privégebied problemen voor doen zonder er diep op in te gaan.
  4. Als je er zelf een tweede persoon bij betrekt, geef de ander dan ook die gelegenheid. Met zijn tweeën sta je sterker, hoor je meer. Dit geldt voor jou en ook voor de ander.

 

www.paulienvankessel.nl